2.
Παμε να δουμε λοιπον τα βηματα που χρειαστηκαν για να στηθει το απιστευτο αυτο κοκκαλο απο τις 4 Νοεμβρη που σταυλιστηκε, μεχρι το Σαββατο 20 Απριλη που τελειωσε.
Θελω να δηλωσω εξαρχης οτι αν το ειχα δει ζωντανα (μου το περιεγραψαν τηλεφωνικα) μαλλον δεν θα το αγοραζα…αλλα και παλι: η χαρα της διασωσης του στρατιωτη Ραιαν, συγνωμη ενος αληθινου Lemans του 1978, ειναι αυτο που με εσπρωχνε. Δεν μπορω με τιποτα να δεχθω οτι θα μπορουσε (ευκολα) να καταληξει στην ανακυκλωση μεταλλων.
Να ευχαριστησω και παλι το φιλο μου το Νικο, που με τη βοηθεια τη δικη του και του trailer της λεσχης εφθασε το κοκκαλο εξω απο τη πορτα μου…Λεμε εξω γιατι μεσα δεν ηθελε να μπει, τουλαχιστον τσουλητο. Και πως να τσουλησει με τις μπετοβεργες που ειχε αντι για αξονες τροχων και στη θεση του λαιμου του μπροστινου.
Ουτε εστριβε ουτε κουνιοταν. Απο νωρις αρχισε τα ναζια. …
Τελικα, σαν τη νυφουλα το βαλαμε αγκαλια στη πιλωτη..
Ντρεπομουνα περισσοτερο απ΄οταν ανακαλυψε η μανα μου καμμια 50αρια κοπανες στη 1η γυμνασιου! Δευτερη ματια δεν του εριξα εκεινο το απογευμα. Του πεταξα τη πιο βρωμικη κουρελου να μην το βλεπουν ανθρωπου ματια και εκανα πως δεν ηξερα τιποτε, ευτυχως δεν με ειχαν παρει χαμπαρι ακομη….
Για 2 εβδομαδες ουτε που σηκωσα τη κουρελου, τοσο κοροιδο ενιωθα..
Το 2 ΣΚ απο την αποκτηση του “θησαυρου” αποφασισα να προχωρησω. Ή ξεκιναω ή συνεχιζει να το χαιρεται η σκουρια για τα επομενα 100 χρονια.
Με φυσικο συντροφο μοναδικο το WD40 και άυλους συντροφους την ανοχη της οικογενειας (θεωρει ανιατη την ασθενεια) και τη αδικαιολογητη αισιοδοξια προερχομενη απο την ασχετοσυνη μου σε κουφαρι με τοσο προχωρημενη αποσυνθεση, ξεκινησα το γδυσιμο.
Στις φωτογραφιες που ακολουθουν θα δειτε το φιλο μου σε δραση και παρατηρηστε στη δευτερη φωτο τί νεας τεχνολογιας μεσα επιστρατευσα για τη μετακινηση των βαριων μερων. Σας ειπα, ημουν μονος και ηθελα να παραμεινω μονος….
Το skate το ξεθαψα με κολπο βαθεια μεσα απο τη ντουλαπα της μιας μου θυγατερας…
Δυστυχως δεν ειχα ανθρωπο να τραβηξει φωτο απο τη φαση που ζωσμενος με σχοινια ισορροπησης για το δεξια-αριστερα, και φρενου για την κλιση, το συστημα skate-Guzzi motor πηρε τη κατηφορα προς το θερινο μου εργαστηριο (aka πισω κομματι πιλωτης με απαγορευμενη προσβαση στον υπολοιπο πληθυσμο της πολυκατοικιας.. )
……………Συνεχίζεται………….
